بررسی نقش و شخصیت زنان در ساختار قدرت سیاسی در شاهنامۀ فردوسی

چکیده

هدف این مقاله، تبیین نقش زنان در ساختار قدرت سیاسی از منظر شاهنامۀ فردوسی است. روش تحقیق به‌کاررفته در این مقاله، از نوع کتابخانه‌ای است و از تکنیک تحلیل محتوا استفاده شده است. چارچوب نظری استفاده‌شده در آن، نقد اسطوره‌شناسی می‌باشد. یافته‌ها حاکی است که ابعاد، شاخص‌ها و مؤلفه‌های مربوطه در شاهنامه، در سه بُعد از جمله: بُعد اجتماعی، شامل 3 مؤلفه 11 شاخص، بُعد سیاسی شامل 2 مؤلفه و 10 شاخص و در بُعد شخصیتی، شامل 2 مؤلفه و 9 شاخص، نقش زنان تعیین و ترسیم گردیده است. همچنین نتایج به‌دست‌آمده از تحلیل شاهنامه نشان می‌دهد که زنان شاهنامه، علاوه بر عشق و احساسات زنانگی نسبت به همسران پهلوان خود، از قدرت بی‌نظیری در ادارۀ امور کشوری و لشکری برخوردار بوده‌اند. آن‌ها با ارائۀ نظرات و پیشنهادهای خود در امور سیاسی و کشوری، دخالتی مستقیم و غیرمستقیم در ساختار قدرت سیاسی داشته‌اند که این نشان از تأثیر زیاد زنان در ساختار قدرت سیاسی دارد.